تفاوت های کلیدی حال کامل و گذشته ساده (قسمت دوم)

تفاوت های کلیدی حال کامل و گذشته ساده یکی از چالش های زبان آموزان است که بخش گرامر را کمی چالشی تر می کند.

در قسمت اول بررسی تفاوت های این حال کامل و گذشته ساده مواردی را بیان کردیم که یادگیری را برایتان آسان تر خواهد کرد. 

در ادامه به تعریف این قاعده می پردازیم و سپس آن ها را باهم مقایسه می کنیم. 

گذشته ساده (The Past Simple)

1- گذشته ساده چیست و چه زمانی از آن استفاده می کنیم؟

گذشته ساده همانطور که از نام آن پیداست، زمانی است که ما برای صحبت در مورد هر عمل یا رویدادی که قبلاً اتفاق افتاده است استفاده می کنیم.

علاوه بر این، وقتی از این زمان استفاده می کنیم که از جزئیات دقیق یا خاص زمان رویداد (مانند دیروز، زمستان قبل، پارسال، پنج ساعت پیش و غیره) اطلاع داشته باشیم.

به عبارت دیگر، رویداد از قبل به پایان رسیده است.

• هفته گذشته چند خط از داستان را در دفترم نوشتم.

(I wrote a few lines of the story in my notebook last week)

• او دو سال پیش به برنامه تبادل رفت.

(He went on an exchange program two years ago)

• پیاده از مدرسه به خانه برگشتم.

(I walked home from school)

در هر مثال، عمل در یک بازه زمانی مشخص به پایان رسیده است. به طور خلاصه، از گذشته ساده برای صحبت در مورد رویدادهایی استفاده می شود که قبلاً تمام شده اند.

2- فرم های فعل برای استفاده در گذشته ساده

برای نوشتن یک جمله در گذشته ساده باید فعل را به گذشته ساده آن تبدیل کنیم. اما صرف فعل می تواند مشکل باشد.

برای افعال با قاعده (regular verbs)، چند قانون در مورد نحوه تبدیل آن ها وجود دارد. اما برای افعال بی قاعده(irregular verbs)، باید فرم فعل های مختلف را حفظ کنید.

برای مثال، یک فعل منظم مانند to walk و یک فعل نامنظم مانند  to eat را در نظر بگیرید:

او از مهمانی به خانه رفت.

(She walked home from the party)

ما یک -ed به walk اضافه کردیم.

برای شام پیتزا خورد.

(He ate a pizza for dinner)

Eat به ate تغییر کرده است.

اگر در مورد صرف افعال احساس ترس یا سردرگمی می کنید، نگران نباشید! تنها چیزی که لازم است کمی تمرین است.

حال کامل (The Present Perfect)

1- حال کامل چیست و چه زمانی از آن استفاده می کنیم؟

حال کامل یکی از اشکال زمان حال است. اما ما معمولاً از آن برای صحبت در مورد رویدادهایی که قبلاً اتفاق افتاده استفاده می کنیم.

این رویدادها ممکن است در حال انجام یا تکمیل شده باشند اما معمولاً رویدادها اخیراً رخ داده و زمان آن مشخص نیست.

به عبارت دیگر، زمان حال کامل در زمان حال فهرست می شود زیرا این رویداد معمولاً همین الان یا اخیراً اتفاق افتاده است.

بنابراین، هنوز به زمان حال متصل است. فرقی می کند؟

البته، اگر در مورد یک رویداد تاریخی یا اتفاقی که سال ها پیش رخ داده صحبت می کنیم، از زمان گذشته استفاده می کنیم. به این دو مثال توجه کنید:

• قبلاً چند خط نوشته ام.

(I have written a few lines already) : این اتفاق اخیرا رخ داده است.

• من و شوهرم پنج سال است که همدیگر را می شناسیم.

(My husband and I have known each other for five years now): اگرچه در اینجا به زمان اشاره شده است، عمل هنوز ادامه دارد یا تا زمان حال ادامه دارد.

اما در بیشتر موارد زمان حال کامل، زمان عمل ناتمام یا نامشخص است، مانند این مثال:

• او در یک برنامه تبادل به سوئد بوده است.

(He has been on an exchange program to Sweden) : زمان مشخص نیست.

همچنین زمانی از این زمان استفاده می‌کنیم که تمرکز بیشتر روی نتیجه عمل باشد به جای گفتن عمل:

همه شیرینی پای را خودش خورده است.

(She has eaten the pie all by herself) : تمرکز روی نتیجه عمل است، کیک اکنون توسط او تمام شده است!

2-  فرم های فعل برای استفاده در حال کامل

راه دیگر برای تمایز بین دو زمان این است که فقط به افعال استفاده شده نگاه کنید.

در گذشته ساده، ما فقط از یک فعل استفاده می کنیم و آن را به شکل گذشته (past) استفاده می کنیم.

در حال کامل، از افعال کمکی has یا have به همراه شکل وصفی فعل اصلی

(participle form of the main verb) که فعل نشان دهنده عمل است استفاده می کنیم.

به عبارت دیگر، برای تبدیل یک فعل به حال کامل، می توانیم از این فرمول ساده استفاده کنیم:

• has/have + participle form of the verb

به مثال های زیر دقت کنید:

• پرنده ها پرواز کرده اند. (The birds have flown away)
• طوطی خانگی من پرواز کرده است. (My pet parrot has flown away)

برای افعال با قاعده، حالت وصفی و گذشته ساده یکسان است.

برای افعال بی قاعده، فرم های مختلف باید حفظ شوند.

حال کامل و گذشته ساده: تفاوت های کلیدی

تا به حال، تفاوت های کلیدی بین گذشته ساده و حال کامل را درک کرده اید. در اینجا خلاصه ای سریع از آنچه تاکنون آموخته ایم آورده شده است:

• گذشته ساده و حال کامل به دو زمان مختلف اشاره دارد. همانطور که از نام آن ها پیداست، یکی به گذشته و دیگری به زمان حال اشاره دارد.
• ما از گذشته ساده برای اشاره به رویداد/عملی استفاده می کنیم که قبلاً تمام شده یا اتفاق افتاده است و زمان آن معمولاً مشخص و مشخص است. همیشه به زمان تمام شده اشاره دارد.
• ما همچنین از گذشته ساده زمانی استفاده می کنیم که بیشتر به گفتن یک عمل علاقه مندیم و نه به نتایج آن عمل.
• حال کامل زمانی استفاده می‌شود که رویداد/عمل اخیراً اتفاق افتاده باشد یا زمان آن مشخص نشده باشد.
• حال کامل همچنین زمانی استفاده می‌شود که ما بیشتر به نتایج یا پیامدهای عمل/رویداد علاقه‌مندیم، زیرا نتیجه معمولاً به زمان حال مرتبط است.
• گذشته ساده از یک فعل منفرد (شکل گذشته ساده فعل) استفاده می کند در حالی که حال کامل از دو فعل استفاده می کند (حالت وصفی فعل اصلی+has/have).
• ساده ترین راه برای به خاطر سپردن این است که عمل/رویداد در گذشته ساده به زمان تمام شده اشاره دارد، در حالی که در زمان حال کامل، نشان می دهد هنوز ارتباطی با زمان حال وجود دارد.

امیدواریم این مقاله سردرگمی بین زمان حال کامل و زمان گذشته ساده را برطرف کرده باشد.

شما می توانید برای تقویت گرامر خود در دوره گرامر دولینگو شرکت کنید و میزان تسلط خود را بیشتر مورد ارزیابی قرار دهید. 

اکنون می دانید که چگونه می توانید از زمان حال برای صحبت در مورد یک رویداد گذشته استفاده کنید.

هر چه بیشتر تمرین کنید بهتر خواهید بود.

بنابراین در مورد یادگیری مداوم و با انگیزه باشید و قبل از اینکه بدانید به زبان انگلیسی مسلط خواهید بود!