تحول در یادگیری زبان انگلیسی :: جمله بندی اصولی

جمله بندی اصولی

اغلب زبان آموزان دانش کافی از گرامر و لغت دارند ولی متأسفانه هنگام صحبت و نگارش کاملاً دچار سردرگمی می شوند و جمله سازی برایشان دشوار است. 

دلیل اصلی این مشکل عدم شناخت کافی اجزای جمله و نیز جایگاه هر یک از اجزای جمله است.

به این جملات توجه کنید. کدام جمله درست است؟ دلیل آن چیست؟

.She loves English very

.She very loves English

.She loves English a lot

توانایی ساخت جملات صحیح و بامعنی یا همان جمله سازی، بخش بسیار مهمی در آموزش زبان انگلیسی است. یادگیری گرامر و لغت به تنهایی برای داشتن یک مکالمه روان و یا نوشتن یک نامه کافی نیست. لازمه مهارت در این بخش‌ها، یادگیری نحوه ساخت جمله صحیح در کوتاه‌ترین زمان است. می‌توان ادعا کرد که ناقص بودن دانش جمله‌سازی شما را  بیشتر با مشکل مواجه می‌کند تا ناقص بودن دایره لغات. با شناخت جایگاه هر کلمه در جمله، خود را در صحبت و نگارش حرفه‌ای کنید.

انواع نقش اجزای جمله

جمله بندی اصولی

در ادامه با جایگاه هر نقش و توضیحات بیش‌تر آن آشنا می‌شویم.

۱- اسم (noun)

اسم ها می توانند اسم یک فرد، مکان، شی یا ایده باشند. همچنین می ‌توانند نقش بی شماری در جمله داشته باشند، از فاعل گرفته تا همه اهداف یک کار خاص. اسم ها زمانی که معرف نام رسمی چیزی یا شخصی باشند، در حرف اول به صورت حرف کپیتال یا بزرگ نوشته می شوند که به آن ها اسم های خاص گفته می شود.

۲- ضمیر (pronoun)

ضمیر ها به جای اسم در یک جمله می آیند. ضمیر ها نسبت به اسم ها عمومی تر هستند که فقط به افراد مرتبط می ‌شوند. برای مثال:
  • I, you, he, she, it, ours, them, who, which, anybody, ourselves

۳- فعل (verb)

افعال، کلمات عملی هستند که در مورد اتفاقی که در جمله افتاده است، صحبت می‌ کنند. آن ها همچنین وضعیت فاعل جمله را نشان می دهند. برای مثال:

  • sing, dance, believes, seemed, finish, eat, drink, be, became

۴- صفت (adjective)

صفت؛ اسم ها و ضمیر ها را توضیح می ‌دهد. صفت ها مشخص کننده کدام، مقدار و نوع اسم و ضمایر هستند. صفت ها باعث می شود که خواننده یا شنونده بتواند از معنای جمله، موارد به کار رفته شده را دقیق ‌تر تصور کند. به طور مثال:

  • hot, lazy, funny, unique, bright, beautiful, poor, smooth.

۵- قید (adverb)

قیدها؛ فعل ها، صفت ها و حتی قیدهای دیگر را توضیح می ‌دهند. آن ها مشخص می ‌کنند که چه زمانی، چه جایی، چگونه و چرا اتفاق خاصی رخ داده است و حتی چند بار تکرار شده است. به طور مثال:

  • softly, lazily, often, only, hopefully, softly, sometimes.

۶- حروف اضافه (preposition)

صفت؛ اسم ها و ضمیر ها را توضیح می ‌دهد. صفت ها مشخص کننده کدام، مقدار و نوع اسم و ضمایر هستند. صفت ها باعث می شود که خواننده یا شنونده بتواند از معنای جمله، موارد به کار رفته شده را دقیق ‌تر تصور کند. به طور مثال:

  • up, over, against, by, for, into, close to, out of, apart from

۷- حروف ربطی (conjunction)

حروف ربطی، کلمات، عبارات و کلازها را در یک جمله متصل می کنند. حروف ربطی انواع مختلفی دارند .برای مثال:

  • and, but, or, so, yet, with

۸- -حروف تعریف یا معرف های اسم (article)

حروف تعریف یا معرف های اسم شبیه به صفت هستند، اسم ها را تغییر می دهند اما با صفت ها تفاوت دارند. وجود آن ها برای یک جمله ضروری است تا از لحاظ نحوی جملات صحیح باشند. حروف تعریف و حروف معرف اسم، اسم ها را مجزا می کنند و محدود یا نامحدود هستند. مثلاً، حروف تعریف: a, an, the . معرف های اسم:

  • these, that, those, enough, much, few, which, what

در بعضی از آموزش‌ های گرامر، حروف تعریف به عنوان یک جزء مجزا از اعضای جمله محسوب می ‌شود اما در گرامر های جدیدتر حروف تعریف را بدین صورت تعریف می کنند که می توانند کیفیت یک اسم را نشان دهند. اگرچه اسم هایی مانند صفت‌ ها، حروف تعریف را تغییر می ‌دهند اما در جمله ترکیب نحوی متفاوتی دارند. حروف معرف می توانند معنی یک جمله را هم انتقال دهند، در حالی که صفت ها انتخابی هستند.

مشکل بعدی در ساخت جمله این است که زبان آموزان نمیدانند کدام شکل از اسم را باید به کار ببرند.

برای مثال:

 Last week, we went on a fantastic trip to the Museum of……  (NATURE) History, which is……  (LOCATE) only a few blocks away from our school. On………  (ARRIVE) our guide was waiting for

به نظر شما چه شکلی از کلمات درون پرانتز درست است؟