معرفی بهترین دانشگاه های آلمان: دانشگاه فنی مونیخ
دانشگاه فنی مونیخ یا به عبارت دیگر دانشگاه صنعتی مونیخ یکی از معتبرترین دانشگاه های کشور آلمان است. این دانشگاه یکی از بزرگترین و برجستهترین موسسات فناوری آلمان است. دانشگاه فنی مونیخ سالهاست در میان 50 دانشگاه برتر جهان جای دارد.
تعداد زیادی از دانشمندان و مخترعان آلمانی از این دانشگاه فارغ التحصیل شده اند. این دانشگاه در زمینه های مهندسی، پزشکی، علوم طبیعی و علوم کاربردی مشغول به فعالیت است. این دانشگاه در 11 دانشکده سازماندهی شده و بیش از 48 هزار دانشجو در آن مشغول به تحصیل هستند.
دانشگاه صنعتی مونیخ توسط مراکز تحقیقاتی متعددی پشتیبانی می شود. بودجه این دانشگاه همراه با بیمارستان آن بالغ بر 1770 میلیون یورو است.
این دانشگاه به جز مونیخ دارای پردیس هایی در گارچینگ، فریزینگ، هایلبرون، استراوبینگ و سنگاپور است.
تاریخچه
قرن 19
در سال 1868میلادی لودویگ دوم، پادشاه باواریا، دانشگاه Polytechnische Schule München را با مدیریت کارل ماکسیمیلیان فون باورنفایند تأسیس کرد. محل مدرسه جدید در Arcisstraße بود، جایی که هنوز هم در آن قرار دارد. در آن زمان حدود 350 دانشجو تحت نظارت 24 استاد و 21 مدرس وظیفه آموزش دانشجویان را بر عهده داشتند.
این دانشگاه به 6 دپارتمان تقسیم می شد: دپارتمان اصلی (ریاضی، علوم طبیعی، علوم انسانی، حقوق و اقتصاد)، دپارتمان مهندسی (مهندسی عمران و نقشه برداری)، دپارتمان ساخت و ساز ساختمان (معماری)، دپارتمان مکانیک-فنی (مهندسی مکانیک)، دپارتمان شیمی-فنی (شیمی) و دپارتمان کشاورزی.
در سال 1877میلادی، Polytechnische Schule München به Technische Hochschule München (TH München) تبدیل شد و در سال 1901 حق اعطای مدرک دکترا به آن اعطا شد. با میانگین 2600 تا 2800 دانشجو، دانشگاه TH München برای مدتی پیش از دانشگاه فنی برلین به بزرگترین دانشگاه صنعتی آلمان تبدیل شد.
قرن 20
در سال 1906میلادی پس از اینکه دولت باواریا به زنان اجازه داد در دانشگاه های فنی در امپراتوری آلمان تحصیل کنند، آنا بویکسن اولین دانشجوی دختری شد که در رشته مهندسی برق ثبت نام کرد.
در سال 1913میلادی جاناتان زنک مدیر مؤسسه تازه تأسیس فیزیک شد.
مارتا اشنایدر بورگر اولین زن آلمانی مهندس عمران بود که در سال 1927 از دانشگاه فارغ التحصیل شد.
رکود بزرگ و به قدرت رسیدن آدولف هیتلر باعث مبارزات سیاسی رادیکال در دانشگاه شد. در ترم زمستانی 1930/1931، اتحادیه ناسیونال سوسیالیست دانشجویان آلمانی برای اولین بار قویترین جناح در کمیته عمومی دانشجویان (AStA) شد.
در آلمان نازی، خودمختاری دانشگاه بطور قابل ملاحظه ای محدود شد. در سال 1933بسیاری از دانشجویان و اساتید مخالف حزب نازی از دانشگاه اخراج شدند.
در طول جنگ جهانی دوم، دانشگاه صنعتی مونیخ تحقیقات تسلیحاتی فراوانی را برای حمایت از ارتش انجام داد. از اساتید برجسته در این دوران می توان به طراح هواپیما ویلی مسرشمیت و والتر مایسنر اشاره کرد.
هانس فیشر، برنده جایزه نوبل نیز یکی از اساتید این دانشگاه بود. او از دانشجویان یهودی در برابر تعقیب نازی ها محافظت کرد. متاسفانه او اندکی قبل از پایان جنگ دست به خودکشی زد.
پس از جنگ جهانی دوم
در سال 1956 ساخت یک رآکتور تحقیقاتی در گارچینگ آغازی برای ساخت پردیس گارچینگ بود. در سال 1969 ساختمان دپارتمان فیزیک در آنجا افتتاح شد و در سال 1977 ساختمان های جدیدی برای دپارتمان های شیمی، زیست شناسی و علوم زمین در این پردیس افتتاح شد.
در سال 1967یک دانشکده پزشکی با پردیس هایی در هایدهاوزن (بیمارستان Rechts der Isar) و شوابینگ تأسیس شد. در سال 1970 این موسسه به دانشگاه فنی مونیخ تغییر نام داد.
در سال 1972، یک مرکز ورزشی 45 هکتاری، در زمین بازی های المپیک تابستانی 1972 ساخته شد. زمانی که قانون آموزش عالی باواریا در سال 1974 لازم الاجرا شد، شش دانشکده با یازده دپارتمان جایگزین شدند. در سال 1992، رشته علوم کامپیوتر به عنوان دپارتمان مستقل انفورماتیک تأسیس شد.
قرن 21
در سال 2002، TUM Asia با همکاری دانشگاه فناوری نانیانگ و دانشگاه ملی سنگاپور در سنگاپور تأسیس شد. دپارتمان علوم ورزش و بهداشت و دانشکده مدیریت در سال 2002 تأسیس شدند.
با تأسیس دانشکده آموزش در سال 2009، دانشکده حکومتداری در سال 2016 و گروه هوافضا و زمین سنجی در سال 2018، این دانشگاه از 15 مدرسه و بخش تشکیل شده است.
تحصیل در دانشگاه صنعتی مونیخ
دانشگاه صنعتی مونیخ بین پردیس های متعدد تقسیم شده است.
پردیس مونیخ
پردیس اصلی و تاریخی (Stammgelände) در Maxvorstadt، بخش مرکزی مونیخ واقع شده است. امروزه گروه های معماری، عمران، مهندسی زمین و محیط زیست، مهندسی برق و کامپیوتر و دانشکده های مدیریت، حکومت داری، آموزش در اینجا قرار دارند.
دانشکده پزشکی در محل بیمارستان دانشگاهی آن، بیمارستان Rechts der Isar، در منطقه Haidhausen واقع شده است.
دپارتمان ورزش و علوم بهداشتی در دهکده المپیک، محل سابق بازیهای المپیک تابستانی 1972 واقع شده است.
پردیس گارچینگ
این پردیس در حدود 10 کیلومتری شمال مونیخ واقع شده و بزرگترین پردیس دانشگاه است. در دهه های گذشته، گروه های فیزیک، شیمی، مهندسی مکانیک، انفورماتیک و ریاضیات همگی از ساختمان های قبلی خود به این پردیس نقل مکان کرده اند.
از آن زمان موسسات تحقیقاتی متعددی از جمله مؤسسههای ماکس پلانک برای فیزیک پلاسما، اخترفیزیک، فیزیک فرازمینی و اپتیک کوانتومی، Forschungsreaktor München II (FRM II)، مقر رصدخانه جنوبی اروپا (ESO) و لایبنیتس به آنها پیوستند. مرکز ابرکامپیوتر، یکی از سریعترین ابررایانههای اروپا نیز در همین پردیس است.
یکی از نقاط عطف پردیس گارچینگ برج اسکار فون میلر است که یک برج اندازه گیری هواشناسی با ارتفاع 62 متر است.
ویهن استفان
سومین پردیس دانشگاه صنعتی مونیخ پردیس ویهم استفان، در 35 کیلومتری شمال مونیخ در واقع شده است. این پردیس میزبان دانشکده علوم زیستی است.
دیگر پردیس های دانشگاه در Ottobrunn (دپارتمان هوافضا و ژئودزی)، فریزینگ، هایلبرون، استراوبینگ و سنگاپور واقع شده است.
دانشکده ها
دانشکده های این دانشگاه عبارتند از:
- معماری
- مدیریت
- شیمی
- مهندسی راه و ساختمان
- مهندسی برق و کامپیوتر
- انفورماتیک
- ریاضیات
- مهندسی مکانیک
- علوم پزشکی
- فیزیک
- تربیت بدنی و علوم سلامت
- علوم طبیعی
- آموزش
اعتبار دانشگاه
دانشگاه فنی مونیخ در رتبه بندی جهانی دانشگاه ها تایمز در سال 2018 رتبه هشتم در جهان و رتبه 2 در اروپا قرار گرفت. همچنین این دانشگاه در رده چهارم رتبه بندی دانشگاه های نوآورانه اروپا در رویترز 2017 قرار گرفت.
در رتبه بندی آکادمیک دانشگاه های جهان، این دانشگاه در رتبه 52 جهان و رتبه دوم آلمان قرار دارد. در حوزه های موضوعی علوم و مهندسی کامپیوتر، مهندسی برق، مهندسی هوافضا، علوم غذایی، بیوتکنولوژی و شیمی در آلمان رتبه اول را دارد.
در رتبه بندی جهانی اشتغال پذیری دانشگاه های جهان در سال 2020 دانشگاه فنی مونیخ در رتبه 12 در جهان و 3 در اروپا قرار گرفت.
دانشکده مدیریت این دانشگاه دارای اعتبار سه گانه توسط سیستم بهبود کیفیت اروپا (EQUIS)، انجمن پیشرو دانشکده های بازرگانی دانشگاهی (AACSB) و انجمن MBAs (AMBA) است.
دانشگاه صنعتی مونیخ با بیش از 160 موسسه و دانشگاه در سرتاسر جهان همکاری تحقیقاتی دارد. به عنوان مثال:
- اروپا: ETH Zurich، EPFL، ENSEA، École Centrale Paris، TU Eindhoven، دانشگاه فنی دانمارک، دانشگاه فنی وین
- ایالات متحده: MIT، دانشگاه استنفورد، دانشگاه نورث وسترن، دانشگاه ایلینوی، دانشگاه کورنل، دانشگاه تگزاس در آستین، جورجیا فناوری
- آسیا: دانشگاه ملی سنگاپور، دانشگاه چند رسانه ای، دانشگاه علم و صنعت هنگ کنگ، دانشگاه علم و فناوری هواژونگ، دانشگاه تسینگ هوا، دانشگاه توکیو، موسسه فناوری هند دهلی، دانشگاه آمریتا، موسسه فناوری بین المللی سیریندهورن،
- استرالیا: دانشگاه ملی استرالیا، دانشگاه ملبورن، دانشگاه RMIT.
مدارک لازم برای اخذ پذیرش
- آخرین مدرک تحصیلی دانشگاهی یا دیپلم متوسطه
- اخذ پذیرش در آزمون ورودی برخی رشته های دانشگاه
- مدرک مهارت زبان آلمانی و مدرک مهارت زبان انگلیسی مورد نیاز دانشگاه
- پاسپورت با اعتبار کافی
- رزومه علمی تحقیقاتی مناسب
- انگیزه نامه تحصیلی
- توصیه نامه های تحصیلی
مدارک لازم ویزای تحصیلی
- آخرین مدرک تحصیلی و ریزنمره ها ترجمه شده به آلمانی
- نامه پذیرش از دانشگاه
- مدرک مهارت زبان آلمانی و یا زبان انگلیسی
- پاسپورت معتبر با اعتبار کافی
- فرم تکمیل شده درخواست ویزای تحصیلی آلمان
- گواهی تمکن مالی کافی
- دو قطعه عکس در اندازه پاسپورت